339
ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਜਦ ਸੀ ਧਰਤੀ ਤਦ ਤਕ ਸਿਰ ’ਤੇ ਅੰਬਰ ਵੀ ਸੀ
ਸਾਰੇ ਮਜ਼੍ਹਬ ਨੇ ਖਿੜ ਖਿੜ ਹਸਦੇ ਜਦ ਆਖਾਂ ਮੇਰਾ ਘਰ ਵੀ ਸੀ
