497
ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਰੀ!
ਮੁੰਡਾ ਮੇਰਾ ਰੋਵੇ ਅੰਬ ਨੂੰ,
ਤੂੰ ਕਾਹਦਾ ਪਟਵਾਰੀ।
ਲੱਡੂਆਂ ਨੂੰ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ,
ਤੇਰੀ ਕੀ ਮੁੰਡਿਆ ਸਰਦਾਰੀ।
ਜੇਠ ਦੇਖੇ ਘੂਰ ਘੂਰ ਕੇ,
ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸੂਹੀ ਫੁਲਕਾਰੀ।
ਅੱਖ ਵਿਚ ਘਿਓ ਪੈ ਗਿਆ,
ਟੁੱਟ ਜਾਣੇ ਨੇ ਜਲੇਬੀ ਮਾਰੀ।
ਪੱਤਣਾਂ ਤੇ ਰੋਣ ਖੜ੍ਹੀਆਂ,
ਕੱਚੀ ਟੁੱਟ ਗੀ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਰੀ।
