ਸਪਨਾ ਦਾ ਇਕ ਹੀ ਸੁਪਨਾ ਸੀ। ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਦਾ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਪਨਾ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਨ-ਮਨ ਨਾਲ ਜੁਟ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੀ।
ਸਪਨਾ ਦਾ ਰਿਜਲਟ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਸਲੈਕਸ਼ਨ ਨਾ ਹੋਇਆ ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨੰਬਰਾਂ ਵਾਲੀ ਐ.ਸੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਸਲੈਕਸ਼ਨ ਹੋ ਗਿਆ । ਉਹ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਈ ।
ਸਪਨਾ ਦੀ ਮਾਂ ਮਨਜੋਤ ਤੋਂ ਸਪਨਾ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ । “ਸਪਨਾ ਬੇਟਾ , ਕੁੱਝ ਤੇ ਖਾ ਲਵੋ।” ਸਪਨਾ ਨੇ ਨਾ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਮਨਜੋਤ ਨੇ ਸਪਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ,” ਸਪਨਾ ਪੁੱਤ , ਤੇਰੇ ਅੰਕਲ ਦੇ ਬੇਟੇ ਦੀ ਆਈ.ਏ.ਐਸ ਅਫ਼ਸਰ ਦੀ ਪੋਸਟ ਤੇ ਹੋ ਗਈ ਹੈ । ” ਸਪਨਾ ਇੱਕ ਦੱਮ ਉਛਲੀ ਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹੁਣ ਲੱਗੀ ਸੱਚ ਮਾਂ ! ਅੰਕੁਰਜੀਤ ਦਾ ਸਲੈਕਸ਼ਨ ਹੋ ਗਿਆ । ਉਸ ਦਾ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਆਈ.ਏ.ਐਸ ਦਾ ਟੈਸਟ ਕਲੀਅਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਐਸ.ਸੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਘੱਟ ਨੰਬਰ ਹੋਣ ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦਾ ਸਲੈਕਸ਼ਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਹ ਵੀ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਜਲਦੀ ਸੰਭਲ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਖੂਬ ਮਹਿਨਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।
“ਮੰਮੀ ਜੀ, ਉਸਨੂੰ ਤਾਂ ਅੰਨਦਰਾਤਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘੱਟ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਫੇਰ ਵੀ ਕਮਾਲ ਹੈ । ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਅਰੋਗਤਾ ਨੂੰ ਆੜੇ ਨਹੀਂ ਆਣ ਦਿੱਤਾ।”
ਸਪਨਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ,” ਮੈਂ ਵੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝ ਗਈ ਹਾਂ ।” ਉਸ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਅੰਕੁਰਜੀਤ ਵਾਂਗ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਬਨਣ ਲਈ ਕਮਰ ਕਸ ਲਈ।
