Deor Bharjayii

ਜਿਹੜਾ ਮੁੰਡਿਆ ਤੇਰਾ ਛੋਟਾ ਭਾਈ
ਕਰਦਾ ਹੱਥੋ ਪਾਈ
ਵੇ ਵੱਖੀ ਮੇਰੀ ’ਚੋਂ ਰੁੱਗ ਭਰ ਲੈਂਦਾ
ਕੁੜਤੀ ਪਾਟ ਗਈ ਸਾਰੀ
ਜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਤੈਨੂੰ ਸੱਚ ਨੀ ਆਉਂਦਾ
ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੀ ਸੁਨਿਆਰੀ
ਹਟਦਿਆਂ-ਹਟਦਿਆਂ ਤੋਂ
ਡਾਂਗ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਮਾਰੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪਟਾਕਾ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸੀ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ,
ਫੇਰ ਮਾਰ ਲਿਆ ਡਾਕਾ।
ਕਈ ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਬੋਲਗੀ,
ਨਾਲ ਪਿਹਾਇਆ ਆਟਾ।
ਭਾਬੀ ਵਰਜ ਰਹੀ……..,
ਵੇ ਦਿਓਰਾ ਬਦਮਾਸ਼ਾ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਕਟਾਹਰੀ।
ਲੱਡੂਆਂ ਨੇ ਤੂੰ ਪੱਟਤੀ,
ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਨੇ ਪੱਟਿਆ ਪਟਵਾਰੀ।
ਟੇਢਾ ਚੀਰ ਕੱਢ ਕੇ,
ਲਿਆ ਡੋਰੀਆ ਉੱਤੇ ਨਸਵਾਰੀ।
ਕੱਜਲਾ ਧਾਰ ਕੱਢਦਾ…….,
ਦਿਓਰ ਪੱਟਣ ਦੀ ਮਾਰੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਢਾਬੀ।
ਕਰ ਕਰ ਫੈਸ਼ਨ ਲੰਘੇ ਕੋਲ ਦੀ,
ਲਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਚਾਬੀ।
ਹੱਸ ਹੱਸ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ,
ਜਿਉਂ ਦੇਵਰ ਅਰ ਭਾਬੀ।
ਪੱਟਦੀ ਛੜਿਆਂ ਨੂੰ ………
ਮੱਚਦੀ ਵਾਂਗ ਮਤਾਬੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਝਾਵਾਂ।
ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ ਨੱਚ ਭਾਬੀਏ,
ਲੜੀਦਾਰ ਬੋਲੀਆਂ ਪਾਵਾਂ।
ਨੱਚਦੀ ਭਾਬੀ ਤੋਂ,
ਨੋਟਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਾਵਾਂ।
ਮੁੰਡਾ ਜੰਮ ਭਾਬੀਏ….
ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਪਲਾਵਾਂ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪਾਵੇ।
ਬੱਦਲੀਆਂ ਗਰਜਦੀਆਂ,
ਪੈਲ ਮੋਰ ਨੂੰ ਆਵੇ।
ਮੋਰਨੀ ਨੂੰ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹਿਆ,
ਹੰਝੂ ਚੁੱਕਣ ਨੂੰ ਆਵੇ।
ਭਾਬੀ ਦਿਓਰ ਬਿਨਾਂ……..,
ਫੁੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਕੁਮਲਾਵੇ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਕਿੱਠਾ।
ਓਹ ਮਤਲਬ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ,
ਜੋ ਵੀ ਜੀਭ ਦਾ ਮਿੱਠਾ।
ਆਉਂਦਾ ਜੋਬਨ ਹਰ ਕੋਈ ਦੇਖੇ,
ਜਾਂਦਾ ਕਿਸ ਨੇ ਡਿੱਠਾ।
ਪੀਂਘਾਂ ਝੂਟ ਲੀਆਂ………,
ਦਿਓਰ ਜੀਭ ਦਾ ਮਿੱਠਾ।

ਆਰੀ-ਆਰੀ-ਆਰੀ
ਛੜਿਆਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕੱਢਿਆ
ਰੱਬਾ ਛੜਿਆਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਮਾੜੀ
ਛੜਿਆਂ ਦੀ ਮੁੰਜ ਦੀ ਮੰਜੀ
ਰੰਨਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਪਲੰਘ ਨਵਾਰੀ
ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਲੈ ਗਈ ਕੁੰਜੀਆਂ
ਤੇਰੀ ਖੁੱਸ ਗਈ ਛੜਿਆ ਮੁਖਤਿਆਰੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਘੇਲਾ।
ਮਨ ਮਿਲੇ, ਤਨ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ,
ਕੀ (ਕੌਣ) ਗੁਰੂ, ਕੀ ਚੇਲਾ।
ਦੋਨੋਂ ਬਲਦ ਬਰਾਬਰ ਚਲਦੇ,
ਖੂਬ ਭਜੇਂਦਾ ਠੇਲਾ।
ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਦਿਓਰ ਬਿਨਾਂ..
ਕੌਣ ਦੁਖਾਉ ਮੇਲਾ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਫਾਕੇ।
ਫੂਕਦੇ ਨੋਟਾਂ ਨੂੰ,
ਵੱਡਿਆਂ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇ।
ਨੰਗ-ਮਲੰਗ ਹੋ ਕੇ,
ਅਕਲ ਆਵੇ ਭੁਆਟਣੀ ਖਾ ਕੇ।
ਪੁੱਛਦੀ ਦੇਵਰ ਨੂੰ……….
ਕੀ ਖੱਟਿਆ,ਉਮਰ ਗੁਆ ਕੇ।