ਤਾਵੇ-ਤਾਵੇ-ਤਾਵੇ .
ਭਾਬੀ ਦਿਉਰ ਬਿਨਾਂ
ਫੁੱਲ ਮਾਂਗੂ ਕੁਮਲਾਵੇ
ਲੰਘਦੀ ਐ ਹਿੱਕ ਤਾਣ ਕੇ
ਜ਼ੋਰ ਭਾਬੀ ਤੋਂ ਨਾ ਥੰਮਿਆ ਜਾਵੇ
ਭਾਬੀ ਦੇ ਪੰਘੂੜੇ ਝੂਟਦਾ
ਛੋਟਾ ਦਿਉਰ ਫੁੰਮਣੀਆਂ ਪਾਵੇ
ਮਿਰਚਾਂ ਵਾਰ ਸੱਸੀਏ
ਕਿਤੇ ਜੇਠ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗ ਜਾਵੇ
ਜੇਠ ਨੂੰ ਜੁਖਾਮ ਹੋ ਗਿਆ।
ਗੋਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ਆਵੇ।
ਜੇ ਮਾਮੀ ਤੂੰ ਨੱਚਣ ਨੀ ਜਾਣਦੀ,
ਏਥੇ ਕਾਸ ਨੂੰ ਆਈ,
ਨੀ ਭਰਿਆਂ ਪਤੀਲਾ ਪੀ ਗੀ ਦਾਲ ਦਾ,
ਰੋਟੀਆਂ ਦੀ ਥਈ ਮੁਕਾਈ,
ਨੀ ਜਾ ਕੇ ਆਖੇਗੀ,
ਛੱਕਾ ਪੂਰ ਕੇ ਆਈ,
ਨੀ ਜਾ ਕੇ ……
ਕੱਠੀਆਂ ਹੋ ਕੇ ਆਈਆਂ ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ
ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ
ਚੰਨ ਦੇ ਚਾਨਣੇ ਐਕਣ ਚਮਕਣ
ਜਿਉਂ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ
ਗਲੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੇਸ਼ਮੀ ਲਹਿੰਗੇ
ਤੇੜ ਨਮੀਆਂ ਸਲਵਾਰਾਂ
ਕੁੜੀਆਂ ਐਂ ਨੱਚਣ
ਜਿਉਂ ਹਰਨਾਂ ਦੀਆਂ ਡਾਰਾਂ
ਪਹਿਨ ਪੱਚਰ ਕੇ ਤੁਰੀ ਮੇਲਣੇ
ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਆਈ ।
ਗਹਿਣਾ ਲਿਆਂਦਾ ਮੰਗ ਤੰਗ ਕੇ
ਕੁੜਤੀ ਨਾਲ ਰਲਾਈ , ‘
ਸੁੱਥਣ ਤੇਰੀ ਭੀੜੀ ਲੱਗਦੀ
ਕੀਹਦੀ ਲਿਆਈ ਚੁਰਾ ਕੇ
ਭਲਕੇ ਉਠ ਜੇਂਗੀ,
ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾਰਾ ਲਾ ਕੇ।
ਜੇਠ ਜਠਾਣੀ ਇੱਟਾਂ ਢੋਂਦੇ
ਮੈਂ ਦੀ ਸੀ ਗਾਰਾ
ਮੇਰੀ ਹਾਅ ਲੱਗ ਗੀ
ਸਿਖਰੋ ਡਿੱਗ ਚੁਬਾਰਾ ।
ਸੱਸੇ ਨੀ ਸਮਝਾ ਲੈ ਪੁੱਤ ਨੂੰ,
ਘਰ ਨੀ ਬਿਗਾਨੇ ਜਾਂਦਾ,
ਨੀ ਘਰ ਦੀ ਸ਼ੱਕਰ ਬੂਰੇ ਵਰਗੀ,
ਗੁੜ ਚੋਰੀ ਦਾ ਖਾਂਦਾ,
ਨੀ ਸਮਝਾ ਸੱਸੀਏ,
ਸਾਥੋ ਜਰਿਆ ਨੀ ਜਾਂਦਾ,
ਨੀ ਸਮਝਾ……
ਅਰਬੀ! ਅਰਬੀ ਅਰਬੀ
ਚੂਹੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਧਰਿਆ,
ਉਥੋਂ ਜੰਝ ਬਿੱਲਿਆਂ ਦੀ ਚੜਦੀ।
ਘੋਗੜ ਰੁੱਸ ਚੱਲਿਆ,
ਇੱਲ੍ਹ ਰੋਟੀ ਨੀ ਕਰਦੀ।
ਏਸ ਪਟੋਲੇ ਨੂੰ,
ਝਾਕ ਬਿਗਾਨੇ ਘਰ ਦੀ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਲੱਲੀਆ।
ਲੱਲੀਆਂ ਦੇ ਦੋ ਬਲਦ ਸੁਣੀਂਦੇ,
ਗਲ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੱਲੀਆਂ।
ਭੱਜ-ਭੱਜ ਉਹ ਲਾਉਂਦੇ ਗੇੜੇ,
ਹੱਥ ਹੱਥ ਲਗਦੀਆਂ ਛੱਲੀਆਂ।
ਮੇਲੇ ਮੁਖਸਰ ਦੇ,
ਸਕੀਆਂ ਨਨਾਣਾ ਚੱਲੀਆਂ।
ਅਰਨਾ ਅਰਨਾ ਅਰਨਾ,
ਨੀ ਰੰਗ ਦੇ ਕਾਲੇ ਦਾ,
ਗੱਡ ਲਉ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਡਰਨਾ,
ਨੀ ਰੰਗ ਦੇ …….,
ਕੱਚ ਦੇ ਗਲਾਸ ਵਿੱਚ ਤੋਤਾ ਬੋਲਦਾ
ਮੈਂ ਨੀ ਭੂਆ ਕੋਲ ਜਾਣਾ
ਫੁੱਫੜ ਬਾਹਲਾ ਬੋਲਦਾ………..
ਵੱਟ ਵੱਟ ਲੱਡੂ -2
ਅਸੀਂ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖੇ ਸੀ
ਆਏ ਜਾਂਝੀ ਖਾਗੇ ਨੀ -2
ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਦਾ ਵਿਛੋੜਾ ਪਾਗੇ ਨੀ
ਓ
ਬਾਈ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਾਵਾਂ, ਬਹਿ ਜੋ ਕੋਲੇ ਆ ਕੇ …
ਨੱਚੀਏ ਟੱਪੀਏ ਪਾਈਏ ਬੋਲੀਆਂ, ਰੱਖੀਏ ਲੋਰ ਚੜਾਅ ਕੇ ..
ਬਾਈ, ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਸੱਭ ਦੀਆਂ ਸਾਂਜੀਆਂ, ਸਿਆਣੇ ਗਏ ਸਮਝਾ ਕੇ …
ਓ ਵਿਰਸਾ ਬੜਾ ਅਮੀਰ ਹੈ ਸਾਡਾ, ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਵਸਾ ਕੇ …
ਅਣਖ਼ ਤੇ ਇਜ਼ੱਤਾ ਨੂੰ, ਸਾਭਿਓ ਜਾਣ ਲੁਟਾ ਕੇ ……
ਅਣਖ਼ ਤੇ ਇਜ਼ੱਤਾ ਨੂੰ, ਸਾਭਿਓ ਜਾਣ ਲੁਟਾ ਕੇ ……
ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਜੀਜੇ ਖੁੰਢਾਂ ਉੱਤੇ ਬਹਿੰਦੇ,
ਮੇਰਾ ਜੀਜਾ ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਨੀ,
ਜਿਹਦੇ ਠੇਕੇ ਦੀ ਬੋਤਲ,
ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਨੀ,
ਜਿਹਦੇ ਠੇਕੇ ……,