559
ਧਾਵੇ! ਧਾਵੇ! ਧਾਵੇ!
ਡੰਡੀਆਂ ਕਰਾ ਦੇ ਮਿੱਤਰਾ,
ਜੀਹਦੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਰੁਮਾਲ ਲੰਘ ਜਾਵੇ।
ਸੋਨੇ ਦਾ ਭਾਅ ਸੁਣਕੇ,
ਮੁੰਡਾ ਪੱਲਾ ਝਾੜਦਾ ਆਵੇ।
ਜੰਝ ਘੁਮਿਆਰਾਂ ਦੀ,
ਵਿਚ ਗਧਾ ਰੀਂਗਦਾ ਆਵੇ।
ਗਧੇ ਤੋਂ ਘੁਮਾਰੀ ਡਿੱਗ ਪਈ,
ਮੇਰਾ ਹਾਸਾ ਨਿੱਕਲਦਾ ਜਾਵੇ।
ਭਾਬੀ ਦਿਓਰ ਬਿਨਾਂ
ਫੁੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਕੁਮਲਾਵੇ।
