347
ਸਾਉਣ ਮਹੀਨਾ ਦਿਨ ਗਿੱਧੇ ਦੇ, ਸਭੇ ਸਹੇਲੀਆਂ ਆਈਆਂ,
ਭਿੱਜ ਗਈ ਰੂਹ ਮਿੱਤਰਾ, ਸ਼ਾਮ ਘਵਾਂ ਚੜ੍ਹ ਆਈਆਂ
ਵੇ ਗੁਰਦਿੱਤੇ ਦੇ ਭਾਈਆ……ਹਾਂ ਜੀ/ਵੇ ਦੋ ਖੱਟੇ ਲਿਆ ਦੇ……ਹਾਂ ਜੀ
ਵੇ ਮੇਰੇ ਪੀੜ ਕਲੇਜ਼ੇ……ਹਾਂ ਜੀਵੇ ਮੈਂ ਮਰਦੀ ਜਾਂਵਾਂ…..ਹਾਂ ਜੀ।
ਵੇ ਤੇਰੀ ਸੜ ਜਾਵੇ ‘ਹਾਂ ਜੀ……ਹਾਂ ਜੀ……. |
