914
ਹੱਸਦੇ ਤਾ ਰੋਜ ਆ,
ਪਰ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ ਜਮਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ।
ਓਹਨੇਂ ਪੁੱਛਿਆ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕੀ ਕਰਦੇ ਓ , ਮੈਂ ਵੀ ਹੱਸਕੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ….ਸਬਰ ~
ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਇਆਂ , ਮਰ ਨੀ ਗਿਆ
ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਹੋਇਆਂ , ਡਰ ਨੀ ਗਿਆ
ਤੇਥੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਚਾਹਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ,
ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਏ, ਕਿਸ ਕਿਸ ਨੂੰ ਅਜਮਾਈ ਜਾਵਾਂ।
ਉਹ ਹੱਸਣ ਦੀ ਵਜਾਹ ਪੁੱਛ ਰਹੇ ਨੇ ,
ਜੋ ਬੇਵਜਾਹ ਸਾਨੂੰ ਰੋਲਾਅ ਕੇ ਤੁਰ ਗਏ ਸੀ
ਉਹਨਾਂ ਹਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਬਰ ਕੀਤਾ
ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਰੋਣਾ ਸੀ….
ਜ਼ਜਬਾਤ ਝਲੱਕ ਰਹੇ ਨੇ ਅਖਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ। ਇਹਨੂੰ ਸੱਮਝੁ ਕੋਈ ਜ਼ਜਬਾਤੀ ਹੀ।
ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਚਾਂਵਾਂ ਨੂੰ
ਫੀਲਿੰਗਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਖਾਗੀਆਂ
ਕਿਸੇ ਨੇਂ ਮਿੱਟੀ ਕਿ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਪਾਈ
ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਆ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ
ਅਸੀ ਬੁਰੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਬੁਰੇ ਹੀ ਸਹੀ ..
ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਸਹੀ ਤੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਕਿੰਨੀ ਖੂਬਸੁਰਤ ਹੈ ਉਹ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ
ਜੋ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਕੇ ਆਉਦੀ ਏ
ਓਹਨੇਂ ਸਹਿਣਾ ਛੱਡਤਾ
ਆਪਾਂ ਕਹਿਣਾ ਛੱਡਤਾ
