ਓਸ਼ੋOsho

ਜੀਵਨ ਸੰਗੀਤ!

by admin

ਇਕ ਨੌ ਜਵਾਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁਛਿਆ, ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਬਚਾਉਣ ਵਰਗੀ ਕੀ ਚੀਜ ਹੈ ?
ਮੈ ਕਿਹਾ ਖੁਦ ਦੀ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੰਗੀਤ! ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ , ਉਹ ਸਭ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ !

ਇਕ ਬਿਰਧ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਕਿਸੇ ਜੰਗਲ ਵਿਚੋ ਦੀ ਜਾ ਰਹਿਆ ਸੀ ! ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੋਨੇ ਦੀਆ ਅਸ਼ਰਫੀਆ ਸਨ! ਰਾਹ ਚ ਕੁਝ ਡਾਕੂਆ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ! ਉਹਨਾ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਧਨ ਤਾ ਖੋਹ ਹੀ ਲਿਆ, ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਸਿਤਾਰ ਵੀ ਲੈ ਲਿਆ! ਉਹ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸਿਤਾਰ ਦਾ ਬੜਾ ਕੁਸ਼ਲ ਵਾਦਕ ਸੀ ! ਉਸ ਬਿਰਧ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਨੇ ਬੜੀ ਨਿਮਰਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਡਾਕੂਆਂ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਸ਼ਿਤਾਰ ਬਸ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦੋ , ਡਾਕੂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਕਿ ਬਿਰਧ ਇਸ ਅਤਿ ਸਧਾਰਨ ਸ਼ਿਤਾਰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੀ ਹੀ ਕਿਉ ਮੰਗ ਕਰ ਰਹਿਆ ਹੈ? ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਵਾਜਾ ਉਹਨੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨਹੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸ਼ਿਤਾਰ ਬਿਰਧ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ! ਬਿਰਧ ਸ਼ਿਤਾਰ ਵਾਪਸ ਪਾ ਕੇ ਨੱਚਣ ਲਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਥੇ ਹੀ ਬੈਠ ਕੇ ਸ਼ਿਤਾਰ ਵਜਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ !

ਮੱਸਿਆ ਦੀ ਰਾਤ ਸੀ , ਸੁੰਨ ਸਾਨ ਜੰਗਲ ਸੀ , ਉਸ ਪੂਰਣ ਅੰਧਕਾਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਦਿਸਾ ਚ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਿਤਾਰ ਦੇ ਸੁਰ ਆਲੋਕੀਕ ਹੋ ਕੇ ਗੂੰਜਣ ਲਗੇ!

ਸੁਰੂ ਚ ਤਾ ਡਾਕੂ ਉਪਰਲੇ ਮਨ ਤੋ ਸੁਣਦੇ ਰਹੇ ! ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵੀ ਨਰਮੀ ਆ ਗਈ! ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਚਿੱਤ ਵੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਰਸ ਧਾਰ ਵਿਚ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ! ਅੰਤ ਉਹ ਭਾਵਕ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਬਿਰਧ ਸ਼ੰਗੀਤਕਾਰ ਦੇ ਪੈਰਾ ਚ ਡਿੱਗ ਪਏ! ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਧਨ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿਤਾ ! ਇਹੀ ਨਹੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਧਨ ਭੇਟ ਕਰ ਕੇ ਵਣ ਦੇ ਬਾਹਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਥਾ ਤੇ ਛੱਡ ਗਏ!

ਕੀ ਇੰਝ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਹਰ ਇਕ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਨਹੀ ਹੈ ? ਅਤੇ ਕੀ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਰਹ ਦਿਨ ਲੁਟਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹੈ ? ਪਰ ਕਿੰਨੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਸੰਪਤੀ ਨਹੀ , ਖੁਦ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਉਸ ਸ਼ਿਤਾਰ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲੈਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ?

ਸਭ ਛਡੋ ਅਤੇ ਖੁਦ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਬਚਾਓ ਅਤੇ ਸ਼ਿਤਾਰ ਨੂੰ ਜਿਸ ਤੋ ਜੀਵਨ
ਸੰਗੀਤ ਪੈਦਾ ਹੋ ਰਹਿਆ ਹੈ ! ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਵੀ ਸਮਝ ਹੈ , ਉਹ ਇਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੋ ਇਹ ਨਹੀ ਕਰ ਪਾੳਦੇ ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਦੀ ਸੰਪਤੀ ਵੀ ਪਾ ਲੈਣ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਮੁੱਲ ਨਹੀ , ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿ ਖੁਦ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਤੋ ਵੱਡੀ ਕੋਈ ਵੀ ਸੰਪਤੀ ਨਹੀ ਹੈ !

ਓਸ਼ੋ !

ਪੰਧ ਕੇ ਪਰਦੀਪ!

 

ਇਸਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਪੁਰਸ਼

by admin

ਪੁਰਸ਼ ਦੋ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ? ਅਤੇ ਪੁਰਸ਼ ਦੋ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ?

ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਾਰਣ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ , ਇੰਨੇ ਜਿਆਦਾ ਫਰਕ ਦਾ ? ਕਾਰਣ ਸਿਰਫ ਇਹੀ ਹੈ , ਇਸਤਰੀ ਅੱਜ ਵੀ ਰੋਣਾ ਭੁੱਲ ਨਹੀ ਗਈ ਹੈ ? ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਰੋ ਲੈਂਦੀ ਹੈ , ਅਤੇ ਹਲਕੀ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ ! ਉਹਦੇ ਰੋਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਅਧਿਆਤਮ ਨਹੀ ਹੈ , ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰੋਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਮਗਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤਾ ਹਲਕਾ ਹੋ ਹੀ ਜਾਦੀ ਹੈ ! ਕਾਸ਼ ! ਉਸਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਦਿਸਾ ਮਿਲ ਜਾਏ, ਤਾ ਉਹ ਹਲਕੀ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੰਭ ਵੀ ਲੱਗ ਜਾਣ!

ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਰੋਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ ! ਅਤੇ ਗਲਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਰੋਣਾ ਨਾ , ਤੂੰ ਪੁਰਸ਼ ਹੈ ! ਕਿਉਕਿ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ! ਜਿਵੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦੀਆ ਗੰਰਥਇਆ ਇਸਤਰੀ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਉੰਝ ਹੀ ਹੰਝੂਆਂ ਦੀਆ ਗੰਰਥਇਆ ਪੁਰਸ਼ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਤਾ ਬਿਲਕੁਲ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ! ਪੁਰਸ਼ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵੀ ਉੰਝ ਹੀ ਰੋਣ ਨੂੰ ਬਣੀਆ ਹਨ , ਜਿਵੇ ਇਸਤਰੀ ਦੀਆ !
ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਹੀ ਹੈ ! ਇਸਤਰੀ ਰੋ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾ ਭਾਰ ਉੱਤਰ ਜਾਦਾ ਹੈ ! ਮਗਰ ਭਾਰ ਵੀ ਉਤਾਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਹੀ ਲਿਆ ਇੰਨੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਘਟਨਾ ਨਾਲ, ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ, ਤਾ ਕੁਝ ਜਿਆਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀ ਲਿਆ! ਹੰਝੂ ਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਵੱਲ ਇਸਾਰਾ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ! ਸ਼ੂਦਰ ਦੇ ਲਈ ਨਾ ਰੋਣਾ , ਵਿਰਾਟ ਦੇ ਲਈ ਰੋਵੋ ! ਅਤੇ ਕੰਜੂਸੀ ਨਾ ਕਰੋ , ਅਤੇ ਛੁਪਾਓ ਨਾ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ! ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹਿਰਦੇ ਹੈ , ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਅਪਮਾਨ ਨਹੀ ਹੈ , ਸਨਮਾਨ ਹੈ…….

ਆਤਮਾ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨ

by admin

ਮੰਦਿਰ, ਚਰਚ, ਮਸਜਿਦ, ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾਣ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡੋ। ਇੰਨ੍ਹਾ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੇਵਕੂਫ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਇੰਨ੍ਹਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣਾ ਬੰਦ ਕਰੋ । ਇੰਨ੍ਹਾ ਪੰਡਿਤਾਂ, ਪਾਦਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸਾਧੂਆਂ ਤੋਂ । ਕਿਓਂਕੀ ਇਹ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਜਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਧਰਵਾਸ ਦਿੰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ਅਤੇ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਧਰਵਾਸ ਨਪੁੰਸਕ ਸਿੱਧ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵਿਗਿਆਨਕਾਂ ਵੱਲ ਆਓਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਤਰਫ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ,,,,ਅਗਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਓਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਜੋ ਧਰਮ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਮੈਂ ਕਹੂੰਗਾ Subjctive Science ਆਤਮਾ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨ! ਇਹ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਗਿਆਨ ਹੀ ਹੈ। ਜਿਂਵੇ science ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਓਂਵੇ ਹੀ ਇਹ science ਤੁਹਾਡੀ ਆਤਮਿਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ! ਬਾਹਰੀ science ਤੁਹਾਡੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ 90% ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦ ਤੁਹਾਡੇ 90% ਬਾਹਰੀ ਦੁੱਖ ਜੋ ਕੇ ਸ਼ਰੀਰਕ ਹਨ ਜਾਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਹਨ,,, ਜੋ ਕੇ science ਬਹੁਤ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ੍ਹ ਖਤਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ 10% ਦੁੱਖ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਗੇ। ਜਦ ਕਿ ਹੁਣ ਇਹ 10% ਦੁੱਖ ਉਸ 90% ਦੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਰਲ੍ਹਗੱਡ ਹੋਏ ਪਏ ਨੇ। ਤਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਉਹ 90% ਦੁੱਖ ਕੁਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ ਇਹ 10% ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ। ਇਹ 10% ਅਸਲੀ ਕਸ਼ਟ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਸੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।

Meditation ਨਾਲ੍ਹ, ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਨਾਲ੍ਹ, ਚੇਤਨਾ ਨਾਲ੍ਹ। ਪਰ ਇਹ ਜੋ 10% ਦੁੱਖ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਭਾਰੀ ਹਨ। 90% ਦੁੱਖ ਕੁਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ । ਉਹ ਤਾਂ ਬਸ ਭੁੱਖ, ਖਾਣਾ, ਘਰ, ਨੌਕਰੀ ਹਨ। ਜਿਸਨੂੰ science ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ੍ਹ ਖਤਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਾਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਟਾ ਦਵੋ। ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਹਨ। science ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਵੋ। ਅਤੇ ਜਧੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕਦਮ ਦੇਖੋਂਗੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦਰਵਾਜਾ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਖੁਲ੍ਹਦਾ ਹੋਇਆ। ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਪਰ ਓਥੀ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਕ ਭੁੱਖਾ ਆਦਮੀ ਕਿਂਵੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਵ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਭੁੱਖਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਫੁੱਲ ਸੋਹਣਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਭੁੱਖਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨਾਲ੍ਹ ਸਾਹਿਤ, ਸੰਗੀਤ, paintings ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਇਹ ਉਸਦਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾਓਣਾ ਹੋਏਗਾ। ਇਹ ਉਸਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅਪਮਾਨ।

ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦ ਉਸਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ ਤਾਂ ਉਹ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਅਸਤਤਿਵ ਦੇ ਅਸਲੀ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੇਗਾ। ਜਿਸਦਾ ਜੁਆਬ ਸਿਰਫ ਆਤਮਿਕ science ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਇਸਲਈ ਧਰਮ ਦਾ ਕੋਈ ਭਵਿੱਖ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਭਵਿੱਖ ਹੈ objective science ਦਾ ਬਾਹਰੀ ਮਸਲੇ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਅਤੇ subjective science ਦਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਇੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੇਗੀ। ਅਤੇ ਦੂਸਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਦਾ ਅਤੇ,,,,, ਤੁਹਾਡੇ ਸਭਤੋਂ ਬੜੇ ਕੇਂਦਰ ਆਤਮਾ ਦਾ।

Sewak Brar ਜੀ ਦੀ ਫੇਸਬੁੱਕ ਵਾਲ ਤੋਂ

ਸਿਗਮੰਡ ਫਰਾਇਡ

by admin

ਮੈਂ ਓਸ਼ੋ ਦੀ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਸੁਣਕੇ ਬੜਾ ਢਿੱਡ ਫੜ ਕਿ ਹੱਸਿਆ,,, ਓਸ਼ੋ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਰੀਗਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਨੀ ਸੀ ਦੇ ਰਹੀ,, ਜਾਣੀ ਲਾਰੇ ਲੱਪੇ ਲਾਈ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਇੰਟਰਵਿਊ ਲੈਣ ਆਲ੍ਹਾ ਕਹਿੰਦਾ ‘ਅਗਰ ਤੁਸੀਂ ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਰਹੀ ਗਏ ਤਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਫੇਰ ਗੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਹੈ?’

ਓਸ਼ੋ ਕਹਿੰਦਾ ‘ਤੁਸੀਂ ਰੈੱਡ ਇੰਡੀਅਨਾਂ ਤੋਂ ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਲਿਆ ਸੀ? ਰੀਗਨ ਨੇ ਕਿਸੇ ਰੈੱਡ ਇੰਡੀਅਨ ਤੋਂ ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਲਿਆ? ਜਾਂ ਰੀਗਨ ਦੇ ਬਾਪ ਦੇ ਬਾਪ ਦੇ ਬਾਪ ਨੇ ਲਿਆ ਸੀ? ਕਹਿੰਦਾ ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਧੱਕੇ ਨਾਲ੍ਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜ ਕਿ ਐਥੇ ਰਹਿਣ ਲਾਗੇ! ਤਾਂ ਮੈਂ ਅਪਦੀ ਜਮੀਨ ਖਰੀਦ ਕਿ ਕਿਓਂ ਨੀ ਸਾਲ੍ਹਿਓ ਰਹਿ ਸਕਦਾ?? 😂

ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਜਾੜਿਆ ਵੀ ਨੀ। ਕਹਿੰਦਾ ਜਿਹੜੇ ਆਹ ਓਰੇਗਾਨ ਸਟੇਟ ਆਲ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਮੈਥੋਂ ਬਾਹਲ੍ਹੀ ਤਕਲੀਫ ਆ। ਜਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰੈੱਡ ਇੰਡੀਅਨਾਂ ਤੋਂ ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਲਵੋ।

ਪਤੰਦਰ ਪੂਰਾ ਹਾਜਿਰ ਜੁਆਬ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ੍ਹੇ ਐਨ ਠੋਕ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ।

ਇੱਛਾਵਾਂ

by Manpreet Singh

ਇਕ ਬੀਬੀ ਚੌਲ ਉੱਖਲੀ ਵਿਚ ਛੜ ਰਹੀ ਸੀ ਇਕ ਸਾਧੂ ਉਸ ਘਰ ਭਿੱਖਿਆ ਮੰਗਣ ਆਇਆ ਤੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧਾਨ ਕੁੱਟਦਿਆਂ ਹੋਇਅਾਂ ਬੀਬੀ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਆਪੋ ਵਿਚ ਵੱਜ ਵੱਜ ਕੇ ਛਣਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਬੀਬੀ ਨੇ ਵੰਗਾਂ ਦੀ ਖਣਕ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਵੰਗ ਲਾਹੀ, ਫਿਰ ਦੂਜੀ, ਫਿਰ ਤੀਜੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਵੰਗਾਂ ਛਣਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਦ ਆਖੀਰ ਇਕੋ ਵੰਗ ਰਹਿ ਗਈ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਖਣਕ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ …ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕਿ ਸੋਝੀ ਆ ਗਈ ਕਿ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਇੱਛਾਵਾਂ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਮਨ ਵਿਚ ਖੜਕਾ ਸ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇਗਾ ..ਜਦੋਂ ਕੇਵਲ ਇਕ ਰੱਬ ਜੀ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਆਸ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਮਨ ਦਾ ਸ਼ੋਰ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ …..

ਏਕੋ ਜਪਿ ਏਕੋ ਸਾਲਾਹਿ॥
ਏਕੁ ਸਿਮਰਿ ਏਕੋ ਮਨ ਆਹਿ ॥

ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕੋ ਨਾਮ ਵਾਰ ਵਾਰ ਰੱਟ ਕੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਨਹੀ ਪਾ ਸਕਦੇ ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੰਦਰੋ ਸੁੰਦਰ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ ।

ਪਰੇਮ

by Bachiter Singh

ਪਰੇਮ ਸਚਾ ਹੋਵੇ ਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੋ ਸਚਾਈ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ !
ਕਿਉਂਕਿ ਪਰੇਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧਾਉਦਾ ਹੈ ……
ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੁਹਾਡਾ ਪਰੇਮ
ਅਸੀਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ,ਅਚਾਨਕ ਤੁਸੀ ਪਾਉਗੇ
ਕਿ ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਹੋ।

~ਓਸ਼ੋ

ਪੁਕਾਰ

by Manpreet Singh

ਨਾਨਕ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬੇਟਾ ਹੁਣ ਸੌ ਵੀ ਜਾਓ ਰਾਤ ਕਰੀਬ ਕਰੀਬ ਬੀਤਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ।

ਨਾਨਕ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਇਕ ਪਾਪੀਹੇ ਨੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਪਰਹਿਉ ਪਰਹਿਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਕੀਤੀ ਨਾਨਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੁਣ ਮਾਂ ਅਜੇ ਤਾ ਪਾਪੀਹਾ ਵੀ ਚੁੱਪ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਕਰ ਰਹਿਆ ਹੈ ਤੇ ਮੈ ਕਿਵੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਵਾ।

ਇਸ ਪਾਪੀਹੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਲੱਗੀ ਹੈ ਜਦ ਤੱਕ ਇਹ ਗਾਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ ਪੁਕਾਰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਮੈ ਵੀ ਪੁਕਾਰਦਾ ਰਹਾਂਗਾ ਤੇ; ਇਸ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਤਾ ਬਹੁਤ ਪਾਸ ਹੈ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ ਜਨਮ ਜਨਮ ਵੀ ਪੁਕਾਰਦਾ ਰਾਹਾ ਤਾ ਹੀ ਉਸ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹਾ ਰਾਤ ਦਿਨ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਹੀ ਰੱਖਿਅਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਨੇ ਫਿਰ ਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।

ਇਕ ਹੀ ਸੱਚ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ

by Manpreet Singh

ਅੱਖਾ ਖੋਲ੍ਹੋ ਸਾਰੇ ਰੂਪ ਪ੍ਭੂ ਦੇ ਹਨ। ਧਰਮ ਇਕ ਹੈ , ਸੱਚ ਇਕ ਹੈ ਤੇ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਖੰਨਡਾ ਚ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਜਰੂਰ ਉਸ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਖੰਨਡਤ ਹਨ ।

ਇਕ ਸੁਨਿਆਰ ਸੀ ਉਹ ਰਾਮ ਦਾ ਭਗਤ ਸੀ ਭਗਤ ਵੀ ਐਸਾ ਕਿ ਰਾਮ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਮੂਰਤੀ ਲਈ ਲੲੀ ਕੋਈ ਆਦਰ ਨਹੀ ਸੀ ਉਹ ਰਾਮ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀ ਸੀ ਕਰਦਾ ਹੋਰਨਾ ਮੂਰਤੀਆ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਹ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਦਾ ਸੀ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਸੋਨੇ ਦਾ ਮੁਕਟ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ । ਸੁਨਿਆਰ ਬਹੁਤ ਧਰਮ ਸੰਕਟ ‘ਚ ਪੈ ਗਿਆ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਮਾਪ ਉਹ ਹੁਣ ਕਿਸ ਤਰਾ ਲਵੇ ਆਖਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆ ਅੱਖਾ ਤੇ ਪੱਟੀ ਬੰਨ ਕੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਮਾਪ ਲੈਣ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦਾ ਮਾਪ ਲੈਦੇ ਸਮੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਣੀ ਪਛਾਣੀ ਰਾਮ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਟਾਟੋਲ ਰਹਿਆ ਹੋਵੇ ਉਸ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦਾ ਕੋਈ ਟਿਕਾਣਾ ਨਾ ਰਹਿਆ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੱਖਾ ਤੋ ਪੱਟੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਉਸ ਦੀ ਅੱਖ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਨਿਰਪੱਖ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਸਾਰੇ ਰੂਪ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਹੀ ਹਨ ਜੋ ਮੂਲ ਰੂਪ ‘ਚ ਆਰੂਪ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜਿਸ ਦਾ ਕੋਈ ਰੂਪ ਨਹੀ ਉਹ ਹੀ ਸਾਰੇ ਰੂਪਾ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ।

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸਚ ਹੈ ਜਾ ਨਹੀ ਇਸ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਪਰ ਮੰਦਰ, ਮਸਜਿਦ, ਗਰਿਜੇ ਤੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾਦੇ ਲੋਕਾ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੀ ਹੀ ਪੱਟੀ ਬੱਜੀ ਹੋਈ ਹੈ । ਇਹ ਮੈ ਰੋਜ ਦੇਖਦਾ ਹਾ ਮੈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦਾ ਹਾ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸੱਚ ਹੈ ਤਾ ਮੈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀਆ ਅੱਖਾ ਤੇ ਬੱਜੀ ਪੱਟੀ ਨੂੰ ਜਰਾ ਟਾਟੋਲ ਕੇ ਵੇਖੋ ਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੱਧੀ ਕਹਾਣੀ ਸੱਚ ਹੀ ਲੱਗੇਗੀ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹਨਾ ਪੱਟੀਆ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦੇਖੋ ਤਾ ਬਾਕੀ ਅੱਧੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਸੱਚ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ , ਅੱਖਾ ਖੋਲ੍ਹੋ ਅਤੇ ਦੇਖੋ ਆਪਣੇ ਹੀ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਅਸੀ ਸੱਚ ਦੀ ਪੂਰਣਨਤਾ ਤੋ ਵਾਝੇ ਹੋੲੇ ਬੈਠੇ ਹਾ ਸਭ ਧਾਰਣਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਦੇਖੋ ਤਾ ਸਭ ਥਾਵਾ ਤੇ ਇਕ ਹੀ ਸੱਚ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਵੇਗਾ ।

ਪ੍ਰੇਮ

by Bachiter Singh

ਪ੍ਰੇਮ ਨੂੰ ਲਕਾਉਣਾ ਬੜਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਸਭ ਕੁਝ ਲੁਕਾ ਲਵੋ ਪਰੇਮ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਨਹੀ ਲੁਕਾ ਸਕਦੇ।

ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਪਰੇਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾ ਉਹ ਪਰਗਟ ਹੋਵੇਗਾ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਲਕਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਉਪਾਅ ਨਹੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਤੁਰੋ ਗਏ ਹੋਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀਆ ਅੱਖਾ ਉਸ ਦੀ ਖਬਰ ਦੇਣਗੀਆ ਤੁਹਾਡਾ ਰੋਆ ਰੋਆ ਉਸਦੀ ਖਬਰ ਦੇਵੇਗਾ । ਕਿਉਂਕਿ ਪਰੇਮ ਇਕ ਯਾਦ ਹੈ ।

ਸਧਾਰਨ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਵੀ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਵੇ ਤਾ ਤੁਸੀ ਏਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਦੇ ਹੋ ਤੁਸੀ ਸੋਚੋ ਪੁਰੀ ਕੁਦਰਤ ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਵੇ ਤਦ ਤੁਹਾਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇਗੀ।

ਪੂਰੀ ਕੁਦਰਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰੇਮ ਕਰੇ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਵੇ ਤੁਸੀ ਪੂਰੀ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਪਰੇਮ ਵਿਚ ਬੰਝ ਜਾਉ ਇਹੀ ਤਾ ਮੀਰਾ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੈ , ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਦੋ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਸੇਜ ਉਤੇ ਆਉਗੇ ।

ਓਸ਼ੋ ।

 

ਪਰੇਮ

by Bachiter Singh

ਸੰਤ ਅਗਸ਼ਤੀਨ ਤੋ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਦੱਸ ਦਿਓ ਸਾਰ ਕੀ ਹੈ ਧਰਮ ਦਾ? ਪਾਪਾ ਤੋ ਕਿਵੇ ਬਚਾ ਤਾ ਸੰਤ ਅਗਸ਼ਤੀਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਫਿਰ ਜੇਕਰ ਇਕੋ ਹੀ ਕੁੰਜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤਾ ਪਰੇਮ ਤੁਸੀ ਪਰੇਮ ਕਰੋ ਤੇ ਬਾਕੀ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡ ਦਿਓ।

ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਸਨੇ ਪਰੇਮ ਕੀਤਾ ਉਸ ਕੋਲੋ ਪਾਪ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਪਰੇਮ “ਮਾਸਟਰ ਕੀ” ਹੈ ਸਾਰੇ ਤਾਲੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀ ਚੋਰੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਬੇਈਮਾਨੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਸਿਰਫ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਪਰੇਮ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਪਰੇਮ ਦੀ ਗੇਰ ਹਾਜਰੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾ ਹਨੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਚੋਰ, ਲੁਟੇਰੇ, ਸੱਪ, ਬਿਛੂ ਸਾਰਿਆ ਦਾ ਆਉਣਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਕੜੀਆ ਜਾਲੇ ਬੁਣ ਲੈਦੀਆ ਹਨ । ਚਮਗਿੱਦੜ ਨਿਵਾਸ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਰੋਸ਼ਨੀ ਆ ਜਾਵੇ ਤਾ ਸਾਰੇ ਇਕ ਇਕ ਕਰ ਵਿਦਾ ਹੋਣ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਪਰੇਮ ਰੋਸ਼ਨੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਪਰੇਮ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਦੀਵਾ ਨਹੀ ਬਲਦਾ ਇਸ ਲਈ ਪਾਪ ਹੈ। ਪਾਪ ਸਿਰਫ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਹੈ ਉਹ ਸਿਰਫ ਕਮੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਜੀਵਨ ਊਰਜਾ ਦਾ ਬਹਾਉ ਪਰੇਮ ਵੱਲ ਹੋਏ ਤਾ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਹੋ ਸਕੇ। ਪਰੇਮ ਸਿਰਜਣ ਹੈ।

ਓਸ਼ੋ।

 

ਹੰਕਾਰ ਤੇ ਸਵਾਰ

by Bachiter Singh

ਮੈ ਸੁਣੇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਆਦਮੀ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਉਥੇ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਹੀ ਸੀ ਜਾਣਦਾ। ਉਹ ਉਥੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ਉਹ ਭਟਦਾ ਹੋਇਆ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।

ਲੋਕ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ। ਉਹ ਅੰਦਰ ਚੱਲਾ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਬੜਾ ਸਾਜ ਸਮਾਨ ਹੈ। ਲੋਕ ਭੋਜਨ ਲਈ ਬੈਠ ਰਹੇ ਹਨ। ੳੁਹ ਵੀ ਬੈਠ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਭੁੱਖ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਦਿਨੋ ਤੋ ਭੁੱਖਾ ਪਿਆਸਾ ਹੀ ਭਟਕ ਰਹਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਬੈਠਦੇ ਹੀ ਬਹੁਤ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਭੋਜਨਾ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਥਾਲੀ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਰੋਸ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਭਰ ਪੇਟ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਾ ਕਿ ਜਿਵੇ ਕਿਸੇ ਸਮਰਾਟ ਦਾ ਮਹਿਲ ਹੈ ਤੇ ਭੋਜ ਚਲ ਰਹਿਆ ਹੈ ਅਥਿੱਤੀ ਆ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ਭੋਜਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉਠ ਕੇ ਧੰਨਵਾਦ ਦੇਣ ਲੱਗਾ। ਜਿਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਭੋਜਨ ਲਿਆ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਹ ਝੁਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਪਰ ਉਹ ਆਦਮੀ ਉਸ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦਾ ਬਿੱਲ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਹ ਇਕ ਹੋਟਲ ਸੀ। ਉਸ ਬਹਿਰੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪੈਸੇ ਅਦਾ ਕਰੋ ਪਰ ਉਹ ਬਿਲ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਰਖ ਕੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਅਜਨਾਬੀ ਵਿਆਕਤੀ ਨੂੰ ਉਹਨਾ ਨੇ ਐਨਾ ਸਨਮਾਨ ਦਿੱਤਾ ਐਨਾ ਵਧੀਆ ਭੋਜਨ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਉਹ ਬਹਿਰਾ ਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਨਹੀ ਪਾਉਣਾ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੈਨੇਜਰ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਦਾ ਹੈ।

ਉਹ ਅਜਨਾਬੀ ਆਦਮੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਮਰਾਟ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਉਸ ਤੇ ਐਨਾ ਖੁਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ ਲੈ ਆਇਆ ਹੈ। ਮੈਨੇਜਰ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲ ਚੁਕਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤਦ ਵੀ ਉਹ ਇਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਧੰਨਵਾਦ ਦਾ ਉਤਰ ਦੇ ਰਹਿਆ ਹੈ। ਫਿਰ ਮੈਨੇਜਰ ਉਸ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਭੇਜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤਦ ਉਹ ਇਹ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਮੈਜਿਸਟ੍ਰੇਟ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲ ਭਰਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਦੇਸੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਉਦੀ ਤੇ ਉਹ ਬਸ ਧੰਨਵਾਦ ਹੀ ਪਰਗਟ ਕਰੀ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਮੈਜਿਸਟ੍ਰੇਟ ਹੁਕਮ ਸੁਣਾਉਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਬਹੁਤ ਚਾਲਬਾਜ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕਰਕੇ ਉਲਟਾ ਗਧੇ ਤੇ ਬੈਠਾ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਫੇਰਿਆ ਜਾਵੇ। ਉਸ ਦਾ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਫੇਰਿਆ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਇਹ ਸਮਝ ਕੇ ਅਨੰਦਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਸਮਰਾਟ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਹਿਆ ਹੈ।
ਭੀੜ ਵਿਚ ਗੁਜਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਦੀ ਨਜਰ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਤੇ ਪੈਦੇ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਹੀ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਨਜਰ ਬਚਾ ਕੇ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਲੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗਧੇ ਤੇ ਸਵਾਰ ਆਦਮੀ ਇਹ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਈਰਖਾ ਵਸ ਉਸ ਦੇ ਸਵਾਗਤ ਤੇ ਸੜ ਰਹਿਆ ਹੈ। ਇੰਝ ਉਹ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਵਿੱਚ ਫੁਲਿਆ ਨਹੀ ਸਮਾਉਦਾ।

ਕਰੀਬ ਕਰੀਬ ਹੰਕਾਰ ਤੇ ਸਵਾਰ ਅਸੀ ਸਭ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾ ਹੀ ਭਰਮਾ ਭੁਲੇਖੇਆ ਵਿਚ ਹੀ ਜੀਉਂਦੇ ਹਾ ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਤੱਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜੀਵਨ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀ ਅਤੇ ਜੋ ਅਸੀ ਹੰਕਾਰ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ ਹਾ ਉਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਕਿਤੇ ਵੀ ਕੋਈ ਤਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਓਸ਼ੋ ।