ਪੰਜਾਬੀ sad shayari love

ਕਿੰਨਾ ਬੋਝ ਹੁੰਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰਾਂ ਦਾ

ਸਬਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆ ਤੋ ਪੁੱਛੀਂ

ਪੀੜਾਂ ਗੁੱਝੀਆ ‘ਚ ਰੂਹਾਂ ਏਦਾਂ ਰੁੱਝੀਆਂ

ਹਾਸੇ ਤੇ ਜਿੱਦਾਂ ਯਾਦ ਨੀ ਰਹੇ

ਮੇਰੀ ਚੁੱਪ ਦਾ ਲਿਹਾਜ਼ ਕਰ

ਲਫ਼ਜ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣੇ

ਮਿੰਨਤਾਂ, ਮੰਨਤਾਂ, ਦੁਆਵਾਂ ਤੇ ਭੀਖ਼

ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੀ ਇਹ ਯਤਨ ਘੱਟ ਨੇ

ਆਪਣਾ ਜ਼ਨਾਜ਼ਾ ਮੈਂ ਖੁਦ ਪੜ ਲੈਣਾ

ਮੈਨੂੰ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ਼ਕ ਮਾਰ ਗਿਆ

ਨੀਂਦ ਵੀ ਨਿਲਾਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਮਹਿਫ਼ਲ ਵਿੱਚ

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾਣਾ ਐਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਮਿਲ ਕੇ ਕਦੇ ਤੂੰ ਮੁੱਲ ਤਾਰਦੇ

ਸੁਪਨਾ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਉਧਾਰ ਸੋਹਣਿਆ

ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ

ਪਰ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਦਿੱਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਠੀਕ ਨੇ

ਮੁਸਾਫਿਰਾਂ ਨਾਲ

ਕਾਹਦੇ ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ

ਟੁੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ

ਦਿਲਾਸਿਆਂ ਨਾਲ ਕਿੱਥੇ ਜੁੜਦੀਆਂ ਨੇ

ਸਾਰੀਆਂ ਖੂਬੀਆਂ ਇਕ ਇਨਸਾਨ ‘ਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ

ਕੋਈ ਸੋਹਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੋਈ ਵਫ਼ਾਦਾਰ

ਸ਼ਾਹਾਂ ਨਾਲੋ ਖੁਸ਼ ਨੇ ਮਲੰਗ ਦੋਸਤੋ

ਗੂੜੇ ਫਿੱਕੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰੰਗ ਦੋਸਤੋ