ਪੰਜਾਬੀ sad shayari love

ਦੋ ਦਿਨ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਯਾਰ ਨੀ ਬਣਾਈ ਦਾ

ਜੋ ਬੰਦਾ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਾ ਹੋਵੇ

ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਫਿਰ ਮਾਨ ਨੀ ਕਹਾਈ ਦਾ

ਜੇ ਸੱਚ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ

ਤਾਂਹੀ ਬਣਦੀ ਬਹੁਤੀ ਨਹੀਂ

ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ

ਤੇ ਉਹਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਪਣੀ

ਸਭ ਪਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਕਰਕੇ

ਜੋ ਰਹਿ ਗਿਆ ਉਹ ਤੂੰ ਹੀ ਸੀ

ਭਰੇ ਘੜੇ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਡੁੱਲਣ ਲੱਗ ਪਏ ਆਂ

ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਲੱਗ ਪਏ ਆ

ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਹੋਈ

ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ

ਕਿਤੇ ਕੱਲਾ ਨਾਂ ਰਹਿ ਜਾਵਾਂ

ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ

ਕੁੰਜ ਲਾਹ ਦੇਣ ਨਾਲ

ਆਦਤਾਂ ਨਹੀਂ ਬਦਲਦੀਆਂ

ਤੂੰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ

ਧੋਖਾ ਤਾਂ ਲੋਕੀਂ ਚਾਰ ਲਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਦਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ