ਪੰਜਾਬੀ sad shayari love

ਇੱਥੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਹੱਦ ਹੁੰਦੀ ਫੇਰ ਮੁਹੱਬਤ ਕਿਉਂ ਬੇਹੱਦ ਹੁੰਦੀ,ਰੱਬ ਨੂੰ ਬੰਦਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਇਹ ਜਦ ਜਦ ਹੁੰਦੀ

ਹੁਸਣ ਦਾ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਮੁਹੱਬਤ ਜਦ ਰੂਹ ਨਾਲ ਹੋਵੇ

ਕਭੀ ਕਭੀ ਕਿਸੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਕੋ ਇਸ ਲੀਏ ਭੀ ਛੋੜ ਦੇਨਾ ਚਾਹੀਏ
ਕਿਉੰਕਿ ਅਪਕੀ ਲਾਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ੋਂ ਕੇ ਬਾਦ ਭੀ
ਆਪਕੀ ਉਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਮੇਂ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ

ਦੱਸ ਫਕੀਰਾ ਕਿਹੜੇ ਦਰਦ ਛੁਪਾ ਰਿਹਾ ਏਂ
ਜੋ ਇਹਨੇ ਮਿੱਠੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਸੁਣਾ ਰਿਹਾਂ ਏਂ

ਐਨਾ ਵੀ ਨਾਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸਿਆ ਕਰ ਸੱਜਣਾ
ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਚ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੈ ਨੀਂ

ਮੈ ਸਭ ਨੂੰ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ
ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਹੋਣ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਇਆ ਕਰ

ਜਰੂਰਤਾਂ ਹੀ ਓਹਦੀਆਂ ਬਾਹਲੀਆਂ ਜਿਆਦੀਆਂ ਸੀ
ਮੈਂ ਗਰੀਬੜਾ ਜਿਹਾ ਕਿੱਥੋਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਦਾ ਯਾਰ

ਕੁਝ ਕ ਉਹਨੂੰ ਦੂਰੀਆਂ ਪਸੰਦ ਆਉਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਕੁੱਝ ਕ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਵਕਤ ਮੰਗਣਾ ਘੱਟ ਕਰਤਾ

ਕੱਲਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਨੀਂ
ਮਹਿਫ਼ਿਲਾਂ ਚ ਵੀ ਜਾਣੋ ਹੱਟ ਗਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਕਿਉਂਕਿ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਮੈਨੂੰ ਸਾਰੀ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਸੁਣਾਉਂਦੀ ਏ

ਜੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਰਾਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਤਾਂ
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਖਿਆਲ ਕਰੀਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਆਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਸਟੋਰੀਆਂ ਵੇਖਦੇ ਰਹੀਏ ਓਹ ਦਿਨ ਨੀਂ ਚਾਹੀਦੇ ਮੈਨੂੰ

ਜੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਫੋਨ,ਤੇ ਮਤਲਬੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਦਿਓਗੇ
ਤਾਂ ਉਹ ਗੇਮ ਹੀ ਖੇਡਣਗੇ